حسینعلی بهاء، در کتاب اقدس، به مجازات آدم کشی و آتش زدن خانه دیگران پرداخته و می گوید:
من احرق بیتا متعمدا فاحرقوه و من قتل نفسا عامدا فاقتلوه؛ بسوزانید کسی که خانه ای را به عمد آتش زد و بکشید کسی را که فردی را به عمد کشد.1
او در ادامه می گوید:
خذوا سنن الله بایادی القدره و الاقتدار ثم اترکوا سنن الجاهلین؛ سنت های الاهی را با دستان قدرت و اقتدار بگیرید و سپس سنت های جاهلانه را ترک کنید.
البته پس از چندی فرمان به تخفیف داد:
و ان تحکموا لهما حبسا ابدیا لا بأس علیکم فی الکتاب انه لهو الحاکم علی ما یرید؛ اگر به حبس ابد حکم کردید، در کتاب خدا برای شما باکی نیست، همانا او حاکم است بر آنچه اراده می کند.1
با توجه به آن چه که خواندید، معنای دین بدون خشونت و همراه رأفت را هم فهمیدید، این است بهائیت، دینی که آموزش هایش، عاریه ای از دیگر ادیان است…
پانوشت
1. اقدس: ص 18.
2. کتاب اقدس، بند 62